- قائم مقامی
جانشینی، کفالت، نیابت
معنی قائم مقامی - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
کسی که در جای کس دیگر قرار گیرد و کارهای او را انجام دهد، نایب و جانشین
(ءِ مَ)
لغت نامه دهخدا
نائب. جانشین. (ناظم الاطباء). خلیفه. نائب مناب: چون طاهر وفات یافت ابوعلی در مدینه قائم مقام او شد. (ترجمه تاریخ یمینی چ 1272ص 402). چون خلف با آن لشکر با سیستان آمد طاهر وفات یافته بود و حسین پسر او در مخالفت خلف قائم مقام پدر شد. (ترجمه تاریخ یمینی چ 1272 ص 54). یکی را از ملوک مدت عمر سپری شد و قائم مقامی نداشت. (گلستان).
به شیخی در آن بقعه کشور گذاشت
که در دوده قائم مقامی نداشت.
(بوستان)
به شیخی در آن بقعه کشور گذاشت
که در دوده قائم مقامی نداشت.
(بوستان)
محمدآباد فلک الدین، دهی است از دهستان خاوۀ بخش دلفان شهرستان خرم آباد با 120 تن سکنه. راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)
جانشین نایب مناب: چون طاهر وفات یافت ابو علی در مدینه قائم مقام او شد، وزیراعظم نخست وزیر
جانشین، کفیل، نایب
جانشین، خلیفه، مباشر، نایب، نماینده، وارث، وکیل